Ιατρικό Απόρρητο

Η προστασία του εμπιστευτικού χαρακτήρα των πληροφοριών για την κατάσταση της υγείας (ιατρικό ιστορικό), αλλά και του γενικότερου τρόπου ζωής (ιδιωτικής και κοινωνικής) ενός ασθενούς και της οικογένειάς του, καθώς και των αποτελεσμάτων των ιατρικών εξετάσεων στις οποίες ο ασθενής υποβάλλεται, αποτελεί θεμελιώδες καθήκον του θεράποντα γιατρού.

Η προστασία αυτή διασφαλίζεται, κυρίως, από την υποχρέωση τήρησης του ιατρικού απορρήτου. Ευρύτερα, όμως, διασφαλίζεται και από τη νομοθεσία για τα προσωπικά δεδομένα, καθώς όλες οι παραπάνω πληροφορίες ανήκουν στην κατηγορία των «ευαίσθητων» δεδομένων.

Η ιατρική ευθύνη εντοπίζεται κυρίως στον χειρισμό του ιατρικού φακέλου του ασθενούς. Η συναίνεση του ασθενούς αποτελεί αναγκαίο όρο για τη γνωστοποίηση σε τρίτα πρόσωπα τέτοιων δεδομένων. Η συναίνεση αυτή πρέπει να είναι ειδική και να αφορά συγκεκριμένο σκοπό της γνωστοποίησης. Ο νόμος προβλέπει μόνον σε εξαιρετικές περιπτώσεις απόκλιση από τον κανόνα αυτόν (εξαιρέσεις του απορρήτου).

Η ευθύνη του θεράποντα για την τήρηση του απορρήτου επεκτείνεται και σε πράξεις άλλων ιατρών ή νοσηλευτικού προσωπικού που συμπράττουν στην αντιμετώπιση ενός περιστατικού υπό την εποπτεία του. Κατά τη νοσηλεία ασθενών, ευθύνη για την ασφαλή τήρηση του φακέλου του ασθενούς έχει και το νοσοκομείο ή η κλινική.  

Nομοθεσία: άρθ. 13, 14 ν. 3418/2005, άρθ. 2, 7, 7 Α, 21, 22 ν. 2472/1997, άρθ. 23α α.ν. 1565/1939

Αποφάσεις δικαστηρίων: ΑΠ 109/1960, 99/2004, 2100/2009, ΣτΕ 6316/1996, 2629/2006, ΝΣΚ 219/2001 (γνωμοδ.), ΓνωμοδΕισαγΑΠ 2/1996, 11/1984

Άλλες πηγές: Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, 51/2001, 86/2001, 90/2001, 150/2001, 30/2002, 74/2002, 95/2002, 46/2004, 47/2004, 48/2004, 16/2005, 32/2006